Uniesienie: 3 wiersze w dobrej nostalgicznej ocenie!

• 

• 

• 

• 

***

Unoszę marzenia na podniesionych kwiatach

Tu świat tam piękna różowa rabata na watach

 

Tworzę ogród z pelargoniami

Bo wiejskie życie sprzyja temu  czasami

 

A uniesienie co porywa ludzi

Tylko się w pracy społecznej teraz trudzi

 

Idzie do strefy dobrego wizerunku

Nie potrzebuje od nikogo ratunku

 

Uniesienie to rzecz oczywista

To czerwień bardzo krwista

 

Uniesienie to lekkość doznania

Co się przy stoliku codziennie kłania

 

Uniesienie patrzy tylko w  wielkiej ciszy

Rytm kwiatów w donicach usłyszy

 

***

Piękno to i uroda

Na którą czasu zawsze szkoda

 

Ale gdy kornawirus szaleje

To i fryzjer się z Ciebie śmieje

 

Piękno to zewnętrzna prezentacja

W niej tkwi makijaż i perfum fascynacja

 

Piękno to czas na liczne dylematy

Taki to schemat w słowa bogaty

 

Piękno to naturalna perfum woda

Dlatego czasu w nim siła magia i wyjątkowa uroda

***

Myślę i marzę o ogrodzie

W wielkiej wiejskiej zagrodzie

 

Biegam boso po polbruku

To sztuka swobodnego ruchu

 

Patrzę na ogromne drzewa

A tam na nich ptak codziennie śpiewa

 

Wdycham świeże powietrze

Potem pod koniec dnia mam silne dreszcze

 

Oceniam jakość koloru zielonego

W nim mieszka dobre niebo

 

Wychodzę na hamak co się buja z literkami

Bo w twórczości wszyscy podziwiamy świat sami