Parkowa poezja do zimowej kawy - nastalgiczność 2019! Zachwyt!

• 

• 

• 

Dziki to park

Zielony to świat

 

Idzie Wiosna

I czeka na znak

 

Patrzę więc na łąki i drzewa

Ciebie w tej głuszy tutaj potrzeba

 

Oceniam kolory  matki natury

Tworzę utwory i notuję szumy

 

Tylko cisza

Mnie w ten weekend pociesza

 

 

***

Oczy to moje zwierciadła

Część z nich natura podkradła

 

Dłonie to moje stery

Wiecznie poszukują mądrej litery

 

Usta to milczenia znaki

Bo i miesiąc taki

 

Palce to drogi wskazówki

Nie ma dla nich łamigłówki

 

Nogi to ślady na piasku

Nad morzem poszukują blasku

 

***

Poszukuję  Ciebie w chlebie

Oglądam też w odbiciu na niebie

 

Kawa na trawie o tej porze

Wnosi namiastkę traw i  w zielonym kolorze

 

Pachnie las i sarny przy płocie

One przychodzą i już jest po zlocie

 

2 takie patrzą na ogród i myślą sobie

Pięknie jest w Parku Chrobrego o tej zimowej porze.

http://nostalgicznosc.blogspot.com/

Sylwia Skroś