E ów dzień przechodzi do historii….Czy to Rycerz, czy to Hetman Wielki liczy się siła wojska. Gdy zaczynam ziewać wróżę sobie szybkie leniuchowanie, a gdy wszystkie panny w okolicy przychodzą na spotkanie, to i posłania szykować wypada. Ty jakoby z boku. Patrzysz. Czekasz na dobrowolny moment. I wtedy dumna Panna dołącza do pięknych niewiast. Czyta.
W Roku Pańskim 2020 wszystko świadczy - w Lęborku - o Przedwiośniu, tedy udajesz się do salonu, w którym próbujesz otworzyć książkę. Przecie do szabelki, literek i wagi słów - przybliża się każdy Wojak.
I WaćPan , i WaćPanna – wiedzą, że mądrość pochodzi od Boga.
Gadać więc wypada….
Gdzie Ty taki śpieszny, konia szykować trza, płaszcz zakładać, suknie wciągać i wyglądać przez okno na nowych gości. Decyzyje podejmować należy, a ino mądre i wielostronne, co sławy przynoszą i powiększają granice Polski.
A tęsknota do stepów, pól i ziem – to przygoda?
No, ba….
Tak wystrojeni za 10 minut, jakoby na wesele szli?
- rzekli wielcy władcy.
Ot – skosztować nam wypada mięsa ze zwierzyny, soków i miodu, co to od pszczół pochodzi. Dziki las czeka. To dobry żywioł na wojenkę. Owego dnia świtało wyjątkowo jasno. Szaty nakreślały książęce kształty. Tylko listu wypatrywać wypada, co to od innych wojsk go przysłali.
I ot na ducha liczymy, co ognia doda do bitwy, wojska rozstawi w szeregu, a potem uderzy i zwycięstwo zagwarantuje.
***
Niebogi z Was – rzekły niewiasty.
Wy ino do paciorków zasiadać. Jadła skosztować. Pogadać.
A potem, to zdanie zmienicie i o wojnie zapomnicie.
Wtem słychać dźwięk kościelnego dzwonu. Przed bitwą, to i modlić się wypada.
Pasy szykować. Czapki zakładać. Szable do dłoni wkładać.
A o komplementach dla WaćPann nie wspomnę, jednaki należy je dodać:
- Rady bym uszanowały.
Ano uroda wyjątkowa, Słowieńska, lęborska. Włosy do samego pasa – długie i świecące. Dłonie szlachetne. Pierścienie szkliste. A oczy niczym samo złoto, co to w skrzyniach wozimy.
A ino tak powiadają, co ja z rodu dobrego.
Dlatego…pięknam
Bom gniewna tylko przy rozkazach wojska, a cicha przy lekturze.
Ja na gębę wierzę i już do bitwy się szykuję.
Sylwia Skroś
Bądź na bieżąco, polub nas na Facebook.com