Wartość pór roku: 4 strefy egzystencji?

W mieście!

Deszcz dotyka szklanego ekranu

Brak słońca przywołuje zimę

Ale o takim sennym poranku

Tylko kawa ratuje bycie

Dlatego krople lęborskiej wody

To znaki postawione na blacie

Tu wrzątek tak trawnik

Wszystko w zielonym zachwycie

*

Cisza najbardziej przenika

Ludzkie umysły

Cisza dotyka fragmentów książek

Poukładanych na stole

Cisza bawi się w duszy

Podczas konstrukcji w odbiorze

Cisza to delikatny motyw zdobniczy

Który przenika myśli

Cisza to ścieżka dostępu

Do słów zapisanych na czarnej tablicy

*

Na zielonych łąkach zrywam bukiety małych kwiatów

Patrzę na sarny podskakujące w biegu

Odkrywam wartość lęborskiej przyrody

Zatrzymuję chwile w aparacie cyfrowym

Ale kiedy poranek wymaga planów

Wtedy notuję rozkłady godzin

Bo czas miejsce i wydarzenia

To moje oryginalne ramy

*

Sylwia Skroś

 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•